خروج ۶۹ درصد زائران اربعین از کشور ۴ نوشیدنی فوق‌العاده برای رفع عطش هنگام فعالیت ورزشی در گرما چند نکته درباره الکترولیت‌ها که این روز‌ها بیشتر به آنها نیاز دارید اهدای عضو بیمار مرگ مغزی در مشهد به ۴ بیمار زندگی دوباره بخشید (۱۵ مرداد ۱۴۰۴) آفتاب سوختگی در کودکی، خطر ابتلا به سرطان پوست را افزایش می‌دهد کرایه نجف تا کربلا 1404 در اربعین | راهنمای کامل هزینه‌ها و مسیر روایتی از رویارویی مجدد دزد و کارآگاه ماجرای تعقیب و گریز پلیس و سارق خودرو در غرب تهران مهلت حذف و اضافه بیمه تکمیلی بازنشستگان کشوری امروز (۱۵ مرداد ۱۴۰۴) به پایان می‌رسد انهدام یک باند بزرگ سرقت با دستگیری زن معتاد در صحنه سرقت معوقات فروردین ماه ۱۴۰۴ بازنشستگان تأمین اجتماعی را پرداخت کنید توجه به بومی‌گزینی و جوانی در جذب نیرو از آزمون استخدامی آموزش و پرورش نتایج آزمون ورودی مدارس استعداد‌های درخشان برای ورود به پایه هفتم اعلام شد + لینک مشاهده نتایج اقلام ضروری برای کوله‌پشتی زائران اربعین مصدومیت ۵ زائر ایرانی در تصادف ون با جرثقیل در عراق شاخص اصلی در انتخاب عینک آفتابی استاندارد چیست؟ بیشتر سرطان‌های کبد قابل پیشگیری هستند پیش‌بینی هواشناسی مشهد و خراسان رضوی امروز (چهارشنبه، ۱۵ مرداد ۱۴۰۴) | تداوم روند هوای گرم سال تحصیلی دانشجویان نو ورود از ۲۶ مهرماه آغاز خواهد شد حادثه واژگونی آمبولانس اورژانس در اصفهان با کولر روشن خودرو هم از گرمازدگی در امان نیستید زنگ خطر باروری زنان ایرانی به صدا درآمد «انگور» میوه بهشتی برای سلامت قلب و مغز دستگیری کلاهبردار شیاد در مشهد با تیزهوشی یک طلافروش آغاز ذخایر استراتژیک دارو و تجهیزات پزشکی پیشرفت ۷۰ درصدی طرح جامع پایانه مرزی «دوغارون» خراسان رضوی صدرنشین پاک‌ترین هوای شبانه‌روز گذشته (۱۵ مرداد ۱۴۰۴) «روزبه وادی» جاسوس موساد به‌اتهام افشای اطلاعات شهید هسته‌ای اعدام شد (۱۵ مرداد ۱۴۰۴)
سرخط خبرها

درباره فراموش کردن کرونا

  • کد خبر: ۱۶۹۲۲۰
  • ۲۴ خرداد ۱۴۰۲ - ۱۲:۰۷
درباره فراموش کردن کرونا
به نظر می‌رسد که جریان‌های اندیشه و هنر و رسانه ما در برخورد با پدیده کرونا، کاری درخور نکرده اند. دست کم در ادبیات به جز چند شعر شوخی طور درباره ماسک زدن، چیز دندان گیری نوشته نشده است.

این روز‌ها اندک اندک هراس کرونا دارد از یاد ما می‌رود. یک روز در اوج هراس کرونای دلتا پسرکم به من گفت بابا شما از جنگ برای ما خاطره می‌گویید و ما از کرونا برای بچه هایمان خواهیم گفت. وقتی پسر نُه ساله من این حرف را می‌زد، آن قدر اعتماد به نفس کودکانه که در وجود او بود، در وجود من نبود و چند ماه بعد گرفتار شدنم در موج کرونای اُمیکرون و شش روز بستری شدن و آی سی یو رفتنم آن حس را تأیید کرد. هر چه بود، این بلیه به مرور دارد دور می‌شود؛ ولی آیا ما درسی از کرونا گرفته ایم؟ ادبیات و هنر ما چقدر به کرونا پرداخته اند؟ علم و دانشگاه ما چقدر کرونا را جدی گرفته اند؟ چند فیلم و داستان ساخته ایم و نوشته ایم؟

به نظر می‌رسد که جریان‌های اندیشه و هنر و رسانه ما در برخورد با پدیده کرونا، کاری درخور نکرده اند. دست کم در ادبیات به جز چند شعر شوخی طور درباره ماسک زدن، چیز دندان گیری نوشته نشده است. علی داودی، شاعر برجسته روزگار ما، شعری بلند درباره کرونا گفته است که از منظر‌های مختلفی هشدار‌هایی جدی درباره ما و زندگی ما می‌دهد؛ اما در این اندازه کار بسیار کم است و شاید هم نیست. برخی ترانه‌ها و کار‌های ترویجی، همه بضاعت ادبیات ما از مواجهه با کروناست.

آیا کرونا این دیدار سه ساله لحظه به لحظه با مرگ را ما همین قدر باید جدی می‌گرفتیم؟ ابعاد مختلف مواجهه ما با کرونا جای کار دارد. اینکه یک عفونت ناشناخته می‌تواند این همه مهیب و هولناک باشد، مشکلات متعدد سبک زندگی ما را بر ملا می‌کند؛ ولی آیا پس از کرونا سامانه‌ها و ساختار‌های بهداشت و تدبیر سلامتی در کشور ما به رفع آسیب‌هایی که موجب قدرت یافتن کرونا می‌شوند، اندیشیده اند؟

چربی خون بالا و قند خون و بی تحرکی و بعضی مشکلات روش زندگی ما زمینه فیزیولوژیک این بحران بزرگ را فراهم کردند، ولی آیا در این همه سازمان و اداره امروز طرحی جدی برای کاهش این زمینه‌ها هست؟ آیا اداره‌ها و سازمان‌های ما برای پایش سلامت کارکنانشان ایده‌ای دارند؟ مگر نه اینکه نیروی انسانی مهم‌ترین عنصر ساخت تمدن است؟ چرا این قدر نسبت به این ضلع ماجرا اهمال کاریم؟

آیا دستگاه‌های دست اندرکار در مدیریت بحران کرونا درست عمل کردند؟ من که مادرم را به خاطر بی تدبیری و اهمال در یک بیمارستان پایین شهر از دست داده ام، می‌دانم که ماجرا چیست و چه اتفاقی باید می‌افتاد؛ اما آیا کسی فکر می‌کند که چرا مثلا در اوج بحران کرونای دلتا در مشهد، متولیان دفاع غیرعامل و عامل، اقدامات ویژه‌ای در بیمارستان‌های پایین شهر نداشتند؟

برای خانواده‌های آسیب دیده و برای آن‌ها که بحران‌های روانی پساکرونا رهایشان نمی‌کند، چه ایده و برنامه‌هایی داریم؟ هر چه هست، فراموشی و رها کردن دردی را درمان نمی‌کند. در تاریخ بیهقی سیلابی روایت شده است که همین چند سال پیش هم با همان جزئیات دوباره اتفاق افتاد. این اهمال کاری باید پایانی داشته باشد؛ جز اندیشیدن، چاره‌ای نیست!

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
آخرین اخبار پربازدیدها چند رسانه ای عکس
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->